Karol Wojtyła nauczył się jej od swojego taty. Wkrótce Dzień Ojca. Tatusiu, a Ty co pozostawisz po sobie swemu dziecku? Auto? Dom?
Wiarę i pobożność Karol Wojtyła wyniósł z domu rodzinnego. Jego ojciec nauczył go także prostej modlitwy o dary Ducha Świętego. Od kiedy poznał tę prostą modlitwę - przyszły papież nie rozstawał się z nią już nigdy.
Do odmawiania tej modlitwy św. Jan Paweł II zachęcił młodzież podczas spotkania przed kościołem św. Anny w Warszawie. Było to w czasie pierwszej pielgrzymki Papieża do Ojczyzny, 3 czerwca 1979 roku, nazajutrz po słynnym wołaniu: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi”.
W uzasadnieniu mówił: „Tak jak kiedyś mój rodzony ojciec włożył mi w rękę książkę i pokazał w niej modlitwę o dary Ducha Świętego, tak dzisiaj ja, którego również nazywacie ojcem, pragnę modlić się z warszawską i polską młodzieżą akademicką: o dar rozumu, o dar umiejętności, czyli wiedzy, o dar rady, o dar męstwa, o dar pobożności, czyli poczucia sakralnej wartości życia, godności ludzkiej, świętości ludzkiej duszy i ciała, wreszcie o dar bojaźni Bożej, o którym mówi Psalmista, że jest początkiem mądrości. Przyjmijcie ode mnie tę modlitwę, której nauczył mnie mój ojciec – i pozostańcie jej wierni” - powiedział do młodych św. Jan Paweł II.
Oto ta modlitwa:
„Duchu Święty, proszę Cię
o dar mądrości - do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,
o dar rozumu - do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej,
o dar umiejętności - abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,
o dar rady - abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował,
o dar męstwa - aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać,
o dar pobożności - abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,
o dar bojaźni Bożej - abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża.
Amen”.
„Przyjmijcie tę modlitwę i pozostańcie jej wierni” /św. Jan Paweł II/.
opr. Jadwiga Kulik